Jan Karol Chodkiewicz (1560-1621). Służył pod rozkazami Żółkiewskiego (przeciwko zbuntowanym Kozakom Nalewajki w 1596 roku) i Jana Zamoyskiego, z którym wziął udział w zwycięskiej wyprawie do Mołdawii (1600). W 1601 roku został hetmanem polnym litewskim, a w 1602 roku objął po Zamoyskim naczelne dowództwo w Inflantach: odebrał Szwedom Dorpat i pobił ich pod Białym KamieniemWięcej oPomnik Jana Karola Chodkiewicza w Kretyndze[…]
W dniu 13 lipca 1944 r. rozegrała się w Krawczunach bitwa – ostatnie starcie AK z Niemcami na Wileńszczyźnie. Walkę tę stoczono w ramach operacji „Ostra Brama”. Było to jednak największe bezpośrednie starcie AK z przeważającymi doborowymi oddziałami niemieckimi pod dowództwem gen. Rainera Stahela (późniejszy dowódca garnizonów w Warszawie i Bukareszcie). Zaskoczenie było obustronne, przewagaWięcej oPomnik w miejscu bitwy oddziału AK w Krawczunach[…]
Upamiętnienie litewskie, głaz z tabliczką, zwieńczony matelowymi, kutymi elementami w stylu litewskim. Antoni Mackiewicz w latach 1853–1863 był księdzem w Krakinowie i Podbrzeziu. Z mównicy nawoływał do przyłączenia się do powstania. Jako jeden z pierwszych na Litwie, w lasach krakinowskich w 1863 r. wzniósł chorągiew i dowodził powstańcom w walkach o wolność Ojczyzny.
Na cmentarzu w Korwiu spoczywa ksiądz Jan Korycki. Ksiądz Jan Korycki przybył do Korwia w 1927 r., gdy parafia leczyła jeszcze rany po I wojnie światowej. Nowy duszpasterz był z ludu i dla ludu, tu w Korwiu postawiony, by pomagać mu w drodze do Boga. W swych kazaniach głosił o mocy płonącej z krzyża, żeWięcej oGrób ks. Jana Koryckiego w Korwiu[…]
Wacław Gulbinowicz pseud. Bocian był żołnierzem 2 Brygady Armii Krajowej, ur. w 1906 r., poległ 5 lipca 1944 pod Sawkiszkami[1]. [1] Pamiętnik Okręgu Wileńskiego AK, Nr 38, 2008 r. Światowy Związek Żołnierzy AK, Bydgoszcz, str. 4
Jan Stankiewicz, żołnierz 2 Brygady Okręgu Wileńskiego AK, kapral, poległ w dn. 5 lipca 1944 r. w Korwiu w walce z oddziałem niemieckim. Pochodził ze wsi Sklewcie koło Podbrzezia.
Sidorowicz Longin, magister praw, podchorąży, urodzony w 1916 r., zmarł 29 września 1939 z ran odniesionych w obronie Warszawy. Pochowany w Warszawie (?) Mogiła znajduje się w rzędzie grobów usytuowanych pod kątem prostym do grobu Jana Stankiewicza, po lewej stronie skośnej alejki, jest to trzeci grób w omawianym rzędzie. Żołnierz spoczywa w grobowcu rodzinnym –Więcej oGrób żołnierza WP Longina Sidorowicza w Korwiu[…]
Kilka lat po śmierci Emilii Plater we wsi na skrzyżowaniu dróg postawiono krzyż. Wg tradycji w miejscu tym Emilia Plater została śmiertelnie ranna, gdy wpadła w zasadzkę, zdążając w kierunku Sejn. Obok krzyża posadzono wierzbę, która dotrwała do 1980 r., kiedy to została ostatecznie połamana przez wiatr. Zapewne w 1912 r. pierwotny krzyż zamieniono naWięcej oPomnik Emilii Plater w miejscu śmiertelnej rany w Kopciowie[…]
Nagrobek, wykonany z ciemnoszarego, polerowanego granitu, składa się z niskiej, obszernej wylewki betonowej stanowiącej podstawę, na której osadzony jest pomnik w kształcie płaskiej podstawy, prostopadłościennego cokołu i wysokiego, lekko zwężającego się trzonu zwieńczonego krzyżem łacińskim. Otoczony współczesnym metalowym ogrodzeniem. Nagrobek odrestaurowany w 2004 r. Wg. ustnych przekazów w początkach grudnia 1831 r. E. Plater otrzymałaWięcej oGrób Emilii Plater na starym cmentarzu w Kopciowie[…]
W dniu 12.09.1999 r. na głównym placu w Kopciowie odsłonięto pomnik Emilii Plater (jej grób znajduje się na starym cmentarzu w Kopciowie). Napis na pomniku jest wyłącznie w języku litewskim. Pomnik przedstawia młodą kobietę z szablą w dłoni w stroju pułkownika. Został odlany z betonu i pokryty marmurowym pyłkiem. W betonowy cokół wmurowano marmurową tablicęWięcej oPomnik Emilii Plater w Kopciowie[…]