„Przez całą noc z 8-go na 9-go maja Laskowski, mianowany przez rannego generała dowódcą, zbierał rozbitków spod Hudyszek. Nad ranem zajął pozycyę przy folwarku Sznurkiszki koło Skrobiszek. W południe, po sprzątnięciu pikiety konnej, znienacka zaatakowali go moskale. Powstał popłoch. Sierakowski z wozu wydawał rozkazy, ale żołnierz na duchu upadł. Na próżno Mackiewicz zagrzewał swych kosynierów, broniąc z nimi przez godzinę prawie wozów, na których leżało kilkunastu rannych. Wszystko cofało się bezładną kupą. Laskowski wskazywał rejtującym kierunek i objął nad nimi dowództwo, podczas gdy drugą stronę przez 10 wiorst w kierunku Kurlandyi pędzili Moskale Kozakowskiego i Mackiewicza. Tejże nocy Moskale wzięli w Krosztach do niewoli Sierakowskiego, tudzież Kołyszkę, Kazokowskiego Stanisława, Staniszewskiego Michała, Kossakowskiego i 18 innych z eskorty rannego wodza żmudzkiego. Laskowski, zebrawszy wreszcie rozbitków w liczbie przeszło 400, ruszył z Mackiewiczem w powiat poniewieski, gdzie w okolicy Podbrzezia niebawem stanęli znowu na czele tysiąca ludzi”[1]. Powstańcy, którzy polegli w walce, zostali pochowani w mogile znajdującej się w lesie, 5 km od folwarku. T. Krzywicki podaje, że oprócz leśnej mogiły powstańców jest jeszcze druga, znajdująca się w samych Sznurkiszkach.
[1] Zieliński S. Bitwy i potyczki 1863-1864, Raperswil, 1913, str. 293-294