Witold Koczan, żołnierz ORKO, zamordowany przez NKWD 1944, pochodził z zamożnej rodziny spod Holszan. Czynną służbę wojskową odbywał w kawalerii w Pińsku. Brał udział w wojnie obronnej w 1939 r. Po powrocie z frontu pracował jako mistrz drogowy. Należał do sietki konspiracyjnej AK. W 1943 r. był w oddziale rozpoznawczym por. „Groma”. W lipcu 1944 r. uczestniczył w walkach o Wilno. Szczęśliwie wrócił do domu i podjął się pracy mistrza drogowego na szosie Miedniki – Oszmiana. Zamieszkał u gospodarza w miejscowości Bykówka, położonej za Miednikami. Po nieudanej próbie wyzwolenia z rąk NKWD akowca Wołożyńskiego w Mokrzycach, w której brał udział (zginął wówczas Bolesław Taraszkiewicz), Witold Koczan wrócił do stodoły w Bykówce, gdzie nocował. Ktoś sypnął. Na drugą noc stodołę otoczyło NKWD. Witolda wyprowadzono i bez sądu rozstrzelano. Miał tylko 28 lat[1].
[1] Surwiło J., Rachunki nie zamknięte, Wilno, Wilno, Magazyn Wileński, 1992, str. 281
Witold Koczan „Bajka”, żoł. ORKO, zam. przez NKWD 1944