17 lipca 1944 r. władze sowieckie w podstępny sposób aresztowały komendanta Wileńskiego Okręgu AK ppłk. Aleksandra Krzyżanowskiego oraz dowódców brygad wileńskich. W następnym dniu zostało rozbrojonych ok. 6000 polskich żołnierzy większości z brygad Wileńskiego Okręgu AK. Zostali osadzeni na zamku w Miednikach i przetrzymywani. Naoczni świadkowie mówili o torturach, przesłuchaniach i okropnych warunkach ich egzystencji pod gołym niebem. Podczas próby ucieczki jeden z polskich żołnierzy poległ i został pochowany na cmentarzu w Miednikach. Resztę 27 lipca 1944 r. odprowadzono pod ścisłą kontrolą do Kieny, gdzie załadowano do bydlęcych wagonów i wywieziono do Kaługi.
Opis: Krzyż drewniany z biało czerwoną tabliczką. Pamięć Polaków przetrzymywanych w obozie uczczono w sposób skromny dopiero po wielu latach. Z inicjatywy koła ZPL oraz założonego przez Aleksandra Olenkowicza koła „Wrzesień 39” na cmentarzu powstał grób nieznanego polskiego żołnierza, zabitego podczas rozbrajania w lipcu 1944 r.
Ś. P. / Nieznanemu / Polskiemu / Żołnierzowi / Zastrzelony w okolicach / Miednik przez NKWD / podczas rozbrajania / w lipcu 1944 r.