Na cmentarzu w Niemenczynie spoczywa trzech żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza. W trzecim etapie organizacji Korpusu Ochrony Pogranicza sformowano 6 Brygadę Ochrony Pogranicza, a w jej składzie 21 batalion graniczny „Niemenczyn”[1]. Nazwa jednostki pochodzi od leżącego na Wileńszczyźnie miasta Niemenczyn znajdującego się wówczas na obszarze województwa wileńskiego i będącego macierzystym garnizonem batalionu. Zmobilizowany w 1939 roku batalion został włączony w struktury rezerwowej 33 Dywizji Piechoty jako II batalion 133 pułku piechoty, dzieląc losy innych jednostek SGO „Narew”. Po odejściu batalionu przeznaczonego dla 33 Dywizji Piechoty garnizon jednostki w Niemenczynie wyposażył i doprowadził do stanu etatowego (poprzez wcielenie nowych rekrutów i rezerwistów) jednostkę na nowo od podstaw. Batalion wszedł w skład Pułku KOP „Wilno” i po 17 września 1939 roku brał udział w obronie ówczesnej wschodniej granicy państwa przed radzieckim agresorem.
[1] Prochwicz J., Konstankiewicz A., Rutkiewicz J., Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003, str. 151
Goliański Aleksander, P.C.K. baonu K.O.P. Niemenczyn, wachm. 13 P.U.Uł., 1881-27.IX.1933 /Służył wiernie ojczystej ziemi. Spoczywaj w pokoju wiecznym/