W maju 2011 r. w Alei Pamięci Narodowej były zasadzone kolejne cztery dęby i ustawione stele upamiętniające obywateli polskich bestialsko zamordowanych w wileńskich Ponarach, Wielkiego Polaka bł. Jana Pawła II, dowódcę Wileńskiego Okręgu AK gen. Aleksandra Krzyżanowskiego „Wilka” oraz wielkiego przyjaciela mieszkańców Ziemi Wileńskiej, pierwszego marszałka Senatu RP prof. Andrzeja Stelmachowskiego.
W maju 2011 r. w Alei Pamięci Narodowej były zasadzone kolejne cztery dęby i ustawione stele upamiętniające obywateli polskich bestialsko zamordowanych w wileńskich Ponarach, Wielkiego Polaka bł. Jana Pawła II, dowódcę Wileńskiego Okręgu AK gen. Aleksandra Krzyżanowskiego „Wilka” oraz wielkiego przyjaciela mieszkańców Ziemi Wileńskiej, pierwszego marszałka Senatu RP prof. Andrzeja Stelmachowskiego.
W maju 2011 r. w Alei Pamięci Narodowej były zasadzone kolejne cztery dęby i ustawione stele upamiętniające obywateli polskich bestialsko zamordowanych w wileńskich Ponarach, Wielkiego Polaka bł. Jana Pawła II, dowódcę Wileńskiego Okręgu AK gen. Aleksandra Krzyżanowskiego „Wilka” oraz wielkiego przyjaciela mieszkańców Ziemi Wileńskiej, pierwszego marszałka Senatu RP prof. Andrzeja Stelmachowskiego.
W maju 2010 r. w Zułowie zapoczątkowano sadzenie dębowej Alei Pamięci Narodowej, mającej upamiętniać ważne dla Polski daty i wydarzenia historyczne oraz wybitnych rodaków. Posadzono pierwsze dwa dęby, z których jeden poświęcono pamięci ofiar Zbrodni Katyńskiej, a drugi – pamięci prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, zmarłego tragicznie w katastrofie lotniczej 10.04.2010 r. Sukcesywnie sadzone są kolejneWięcej oDąb i stela pamięci prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego[…]
W maju 2010 r. w Zułowie zapoczątkowano sadzenie dębowej Alei Pamięci Narodowej, mającej upamiętniać ważne dla Polski daty i wydarzenia historyczne oraz wybitnych rodaków. Posadzono pierwsze dwa dęby, z których jeden poświęcono pamięci ofiar Zbrodni Katyńskiej, a drugi – pamięci prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, zmarłego tragicznie w katastrofie lotniczej 10.04.2010 r.
Jan Tyszkiewicz , opatrzony S.S. Sakramentami, Kawaler Virtuti Militari, porucznik rezerwy pułku Ułanów Wileńskich, ur. w Wace 30 maja 1896 r., zginął tragiczną śmiercią w dniu 30 maja 1939 r. w Międzyrzeczu Podlaskim.
W miejscu obecnego domu przy ul. Kalvos 17 stał stary drewniany dom p. Tumanisa (imię jego nie jest znane). On to właśnie w 1919 r. postawił krzyż – początkowo drewniany, a 1930 r. zamienił go na betonowy. Data ta zachowała się z tyłu krzyża. Był to człowiek zamożny, miał własny warsztat ślusarski w sąsiedztwie kościołaWięcej oKrzyż z 1919 r. na Antokolu[…]
W kościele śś. Piotra i Pawła na Antokolu znajduje się tablica pamiątkowa dla uczczenia kapłańskiego jubileuszu ks. Franciszka Zawadzkiego. Jest ona wykonana z marmuru, umieszczono ją na prawo od obrazu Matki Boskiej Łaskawej. Ks. Franciszek Zawadzki (1829-1915) , herbu Rogala, został pogrzebany w katakumbach przy kościele śś. Piotra i Pawła. Brał czynny udział w powstaniuWięcej oTablica ku czci ks. Franciszka Zawadzkiego na Antokolu[…]
Upamiętnienie centralne kwatery Żołnierzy Wojska Polskiego 1919-1920 na Cmentarzu Antokolskim ustawiono dopiero w 2005 r., choć starania ku temu rozpoczęto jeszcze pod koniec lat 90. Krzyż został przesunięty o ok. 10 m. w stosunku do projektu prof. E. Małachowicza oraz obniżony o 2 m. Ustanowiony staraniami Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.
Architekt Wawrzyniec Gucewicz (1753-1798), spoczywający na dawnym cmentarzu św. Stefana, był uczestnikiem powstania kościuszkowskiego, za co został na kilka lat usunięty ze stanowiska profesora Uniwersytetu Wileńskiego. W. Gucewicz po ciężkiej chorobie zmarł 10 grudnia 1798 r. w Wilnie. Został pochowany przy kościele pw. św. Stefana. W r. 1865 cmentarz zamknięto. W okresie sowieckim zarówno kościół,Więcej oUpamiętnienie Wawrzyńca Gucewicza przy kościele pw. św. Stefana w Wilnie[…]